بوی تــــــــفـــــــــرقــــــــه، هر جایی که باشد، حال آدم را به هم میزند!
علی الخصوص در بین دو برادر مسلمان!
ارتش و سپاه!
دلم از "شهادت" هم گرفته
مرگ مقدس، إرضایم نمیکند،
به گمانم "جهاد" میخواهم!
پ.ن:: شهادت خوب است اما از باب مرگ مقدسش نه!
پ.ن:: زندگی کردن بعضی ها، کمتر از شهادت نیست!
پ.ن:: ای شهید!
ای آنکه بر کرانه ازلی و ابدی وجود نشسته ای،
دستی برآور،
و ما قبرستان نشینان عادات سخیف را نیز از این منجلاب بیرون کش!
در همان حالی که سر بر صخره های سخت داشت،
موج با آسوده حالی خوب گفت:
صخره را باید شکافت!
تو من را چشم در راهی و دلواپس؛
همه هنگام؛
هر وقتی خبر داری که در راهم.
و هر وقتی که میفهمم که تنهایم
همین عشق تو من را بس
که از اول تو تنها عاشقم بودی.
به حق چادر زهرا
همیشه سایه ی مهرت
به روی جان من باشد!
خدا می داند از لطف دعای تو؛
خدا می داند از عشق و صفای تو؛
خدا میداند از ذکر قنوت و ربنای تو؛
کسی هرگز نمیفهمد!
کسی هرگز نمیفهمد!
کسی هرگز نمیفهمد در این عالم
بهای تو.
بهشتش زیر پای تو!
در این تاریک دنیای پر از نخوت،
خمار بوسه ای بر دست تو هستم
همین عشق تو من را بس!
پ.ن:: تقدیم به همه ی مادران خوب سرزمینم!
با عرض تسلیت شهادت حضرت معصومه(س) و احترام به حضرتش، تقدیم به امام رئوف(ع)!
از خودم بی خود شدم تا از شما یاری بخواهم
من که دارم شد نداری از تو که داری بخواهم
مثل دعبل یا فرزدق از تو اشعاری بخواهم
از شما مانند عبدالله انصاری بخواهم
خوش به حال هر کسی که عاشق کوی شما شد
عاشق خلق شما خوی شما روی شما شد
تا حرم با دیده ای بارانی و گریان میایم
شهر باران ها؟! نه آقا از دل طوفان میایم
خسته از بی عفتی ها هستم و نالان میایم
من بدم اما تو میدانی که با خوبان میایم
غصه های عالم از من پیشت آقا دور میشد
هر چه حاجت با خودم آورده ام مقدور میشد
من غلام خانه ات هستم قلم جارو به دستم
می شود جاری به دفتر ضامن آهو به دستم
خوب کاری داده ای ـ یار کمان ابرو!ـ به دستم
تا مریضم می دهی از لطف خود دارو به دستم
دست خالی آمدم با دست خالی برنگشتم
یا اگر آشفته با آشفته حالی برنگشتم
گریه ام میگیرد آن وقتی که میخواهم به مشهد...
می شوم مثل کبوتر تا که می آیم به مشهد...
«دارم عادت میکنم این سالها کم کم به مشهد
هم به قم دلبستگی بسیار دارم هم به مشهد»*
غصه هایم را خبر داری شما از صحن جامع
موقع رفتن شروع گریه ها از صحن جامع
طبق هر سالم شما را از خدا میخواستم که...
گریه در گریه خدا را از شما را میخواستم که..
از شما پایان خوب قصه را میخواستم که...
در غدیر دیگر از تو کربلا میخواستم که...
غصه های دوریت امسال اما فرق دارد
بوی سیبی در حرم پیچیده اینجا فرق دارد...
شهادت امام خوبی ها
1391
پ.ن*:: همه ی ما وامدار بزرگترهاییم. باتشکر از احمد علوی عزیز!
پ.ن:: شامه ام خوب بوی سیب را درک کرده بود! که امسال اربعین، خوش به حالمان شد!
چون برف به روی بام ما میریزد
از جام لب امام ما میریزد
حقّا که علی کنار حوض کوثر
ساندیس درون کام ما میریزد
پ.ن:: بی تعارف، نقد بهش زیاده، قبول هم دارم! ولی دوسش دارم؛ تو راهپیمایی دو سال پیش گفتمش.
